Zo zittend onder de kerstboom komt als vanzelf een moment van reflectie, van terugkijken naar wat geweest is. Het was een mooi Kiddocom-jaar. We hebben veel professionals getraind en Mijn Leven mag zich verheugen op een groeiende belangstelling. Maar dat was niet onze drijfveer….

In gedachten ga ik terug naar het begin, naar het ontstaan van Mijn Leven. Ismeta had haar eigen koffertje met allerlei tools voor een goed gesprek met kinderen. Niet een praatje over hoe gaat het op school, gaat het goed met je, wie zijn je vrienden en vriendinnen, maar een gesprek over zaken die ertoe doen. En ondanks haar enorme ervaring en een koffer vol hulpmiddelen sloeg regelmatig nog steeds de twijfel toe of ze het kind nu ook écht had gehoord.

Arianne was altijd al een warm pleitbezorger van oplossingsgericht werken en Signs of Safety en heeft een belangrijke rol gespeeld bij de implementatie van deze werkwijze binnen de kinderbescherming. Na publicatie van het rapport van de commissie Samson was ze geraakt. En vroeg ze zich af hoe het onderwerp seksueel misbruik beter kon worden geïntegreerd in de gesprekken die professionals voeren, met volwassen én met kinderen.

En ik? Ik was als leidinggevende net na mijn start in Zwolle meteen overtuigd geraakt van het belang van Signs of Safety en oplossingsgericht werken (dank! @Muriel Bosgra). Ik volgde trainingen en deed pogingen om ook in de parallelprocessen oplossingsgericht te werken. Het viel niet mee, maar stap voor stap ontwikkelde ik mezelf richting meer dienend leiderschap.

En toen kwamen we bij elkaar en raakten we in gesprek. We voelden de morele plicht én de motivatie om wat te gaan doen. Hoe kunnen we het fundamentele recht van kinderen om hun mening te geven over zaken die hen aangaan waarborgen? Hoe kunnen we die mening serieus nemen bij alles wat we doen? Hoe kunnen we in gesprekken met kinderen het onderwerp seksueel misbruik aan de orde stellen, zonder een ongemakkelijke of bedreigende sfeer te creëren? Hoe kunnen we professionals helpen om niet langer te denken voor een kind, maar te denken samen met het kind? Het antwoord op deze vragen heeft geleid tot Mijn Leven.  In de hoop en met de verwachting dat Mijn Leven kinderen een podium geeft, een echt podium.

Gerdien Wubbeling