Worstelingen van collega’s, (inspectie)rapporten, uitdagende casussen… Voor mij is er altijd wel een reden om me te verdiepen in onderwerpen die lastig zijn om te bespreken. Zeker met kinderen. Eenmaal iets op het spoor begin ik na te denken over woorden en plaatjes die gebruikt kunnen worden in gesprekken met kinderen, over passende werkvormen en de manier waarop met ouders samengewerkt kan worden. Daarop bouw ik door, al sparrend en toetsend aan de theorie en de praktijk, liefst in samenwerking met collega’s die willen meedenken en willen uitproberen.