Je bent al aardig bedreven in het werken met Mijn Leven en je werkt met een gezin met twee kinderen. Wat doe je dan? Ga je met elk kind apart in gesprek of overweeg je een gesprek met beide kinderen tegelijk? Op die vraag is geen eenduidig antwoord mogelijk. Deze afweging vraagt echt om maatwerk.

Elk kind heeft recht op jouw onverdeelde aandacht en zijn of haar eigen podium. Het podium om te vertellen over wat hij of zij fijn vindt, niet fijn vindt en welke wensen hij of zij heeft voor de thuissituatie. Vanuit dat oogpunt bekeken, heeft een individueel gesprek de voorkeur.

Maar soms is dat voor kinderen erg spannend. Het kan dan een veilig gevoel geven om het gesprek samen met een broer of zus te voeren. Je kunt dan tijdens de introductie met ouders gezamenlijk inschatten of het praten met twee kinderen ieder kind voldoende ruimte biedt.

Met ouders kun je ook andere mogelijkheden bespreken. Een paar alternatieven:

• samen met een collega de uitleg voor beide kinderen gezamenlijk doen. En daarna ieder apart in gesprek met een kind gaan,
• de mogelijkheid bespreken om het ‘helpende’ kind naderhand nog een eigen gesprek aan te bieden, wanneer een kind veel ruimte neemt of krijgt.

En als je kiest voor een gesprek met twee kinderen, check dan naderhand even of het goed is verlopen. Ook als jij denkt dat beide kinderen elkaar echt de ruimte hebben geboden voor hun eigen verhaal. Vraag dan toch of de kinderen het een fijn gesprek vonden en hun ei kwijt konden.  Wanneer de kinderen ook vinden dat het prima liep, heb je samen met ouders en kinderen een prima inschatting gemaakt.

Net als bij al je overwegingen geldt ook hier: Denk niet voor kinderen en ouders, maar met hen!